Artık Plastik Endüstrisi Derneği (PIA) olarak bilinen Plastik Endüstrisi Derneği (SPI), kalıpları çalıştırmaları beklenen döngü sayısına göre sınıflandırır.Bu sınıflandırmalar kalıbın kalitesini gösterir ancak diğer faktörler kalıbın ömrünü etkileyebileceğinden kalite garantisi değildir.Bunların SPI veya PIA sınıfları olarak adlandırıldığını görebilirsiniz.
Sınıf 101 - Bu kalıplar, son derece yüksek verimle bir milyondan fazla döngüde üretilmiştir.Bu kalıplar en pahalı olanlardır ve en kaliteli malzemelerle üretilirler.Aletin yapısal parçalarının sertliği 28 Rc olmalıdır ve boşluk ve maça minimum 48 Rc sertliğine sahip olmalıdır.Birbirine göre hareket eden alanların sertlik farkı en az 4 Rc olmalıdır.Ökçeler, takozlar, takozlar ve sürgüler gibi diğer kalıp detayları sertleştirilmiş takım çeliğinden yapılmalıdır.Fırlatma, kaydırma, sıcaklık kontrolü ve ayırma hattı kilitleri için ek gereksinimler vardır.
102. Sınıf – Bu kalıplar, orta ila yüksek üretim arasında 1 milyon döngüye kadar kapasiteye sahiptir.Aletin yapısal parçalarının, boşluğun ve göbeğin malzeme sertliği gereklilikleri, 10. sınıf ile aynıdır. Diğer işlevsel parçalar, ısıl işlem görmüş çelikten yapılmalıdır.101 kalite ile 102 kalite arasındaki en dikkate değer fark, beklenen parça sayısına bağlı olarak kayar aşınma plakaları, kılavuzlu ejektörler, korozyona dayanıklı kaplama odaları ve sıcaklık kontrollü kanallar gerekmeyebilir.
Sınıf 103 - Bu kalıpların maksimum ömrü 500.000 döngüdür - Orta üretim.Kalıp tabanları minimum 8 Rc sertliğe, boşluklar ve maçalar minimum 28 Rc sertliğe sahip olmalıdır.
Sınıf 104 - Bu kalıplar 100.000 devirde veya daha az üretilir - Düşük hacimli kalıplar.Bu kalıp en iyi aşındırıcı olmayan malzemelerle çalışır.Kalıp ve boşluklar yumuşak çelik veya alüminyumdan yapılabilir.
Sınıf 105 – Bu kalıpların en fazla 500 atış yapması amaçlanır ve tipik olarak sınırlı sayıda prototip için kullanılır.Mümkün olan en ucuz şekilde üretilirler ve dökme metal, epoksi veya diğer malzemeleri kullanabilirler.