1950'lerden bugüne, enjeksiyon kalıplama, tüketim malları imalat endüstrisine egemen oldu ve bize aksiyon figürlerinden takma diş kaplarına kadar her şeyi getirdi.Enjeksiyon kalıplama inanılmaz derecede çok yönlü olmasına rağmen, bazı tasarım sınırlamaları vardır.
Temel enjeksiyon kalıplama işlemi, plastik parçacıkları kalıp boşluğuna akana kadar ısıtmak ve basınçlandırmaktır;Kalıbı soğutmak;Kalıbı açın;Parçaları çıkar;Ardından kalıbı kapatın.Tekrarlar ve tekrarlar, genellikle bir plastik imalat 10000 kez ve kalıbın ömrü boyunca bir milyon kez çalışır.Yüzbinlerce parçayı üretmek kolay değil ancak plastik parçaların tasarımında bazı değişiklikler var ki bunların en basiti tasarımın et kalınlığına dikkat etmek.
Enjeksiyon kalıplamanın duvar kalınlığı sınırı
Evin etrafındaki herhangi bir plastik aleti ayırırsanız, çoğu parçanın duvar kalınlığının yaklaşık 1 mm ila 4 mm (kalıplama için en iyi kalınlık) olduğunu ve tüm parçanın duvar kalınlığının aynı olduğunu fark edeceksiniz.Neden? Niye?İki sebep var.
Her şeyden önce, daha ince duvar daha hızlı bir soğutma hızına sahiptir, bu da kalıbın döngü süresini ve her bir parçayı üretmek için gereken süreyi kısaltır.Plastik parça kalıp doldurulduktan sonra daha hızlı soğursa, bükülmeden daha hızlı ve güvenli bir şekilde dışarı itilebilir ve enjeksiyon kalıplama makinesinde zaman maliyeti yüksek olduğu için parçanın üretim maliyeti düşüktür.
İkinci neden homojenliktir: Soğutma döngüsünde önce plastik parçanın dış yüzeyi soğur.Soğutma nedeniyle büzülme;Parça tek tip kalınlığa sahipse, soğutma sırasında tüm parça kalıptan eşit şekilde büzülür ve parça düzgün bir şekilde çıkarılır.
Bununla birlikte, parçanın kalın kısmı ve ince kısmı bitişik ise, daha kalın alanın erime merkezi, daha ince alan ve yüzey katılaştıktan sonra soğumaya ve küçülmeye devam edecektir.Bu kalın alan soğumaya devam ettikçe küçülür ve yalnızca yüzeyden malzeme çekebilir.Sonuç, parçanın yüzeyinde büzülme işareti olarak adlandırılan küçük bir göçük olmasıdır.
Büzülme işaretleri yalnızca gizli alanların mühendislik tasarımının zayıf olduğunu gösterir, ancak dekoratif yüzeylerde on binlerce yuan yeniden kurulum maliyeti gerektirebilir.Parçalarınızın enjeksiyon kalıplama işleminde bu "kalın duvar" sorunlarının olup olmadığını nasıl anlarsınız?
Kalın duvarın çözümü
Neyse ki kalın duvarların bazı basit çözümleri var.Yapılacak ilk şey, sorunlu bölgeye dikkat etmektir.Aşağıdaki bölümde iki yaygın sorunu görebilirsiniz: vida deliği etrafındaki kalınlık ve mukavemet gerektiren parçadaki kalınlık.
Enjeksiyonla kalıplanmış parçalardaki vida delikleri için çözüm bir "vida başlığı" kullanmaktır: vida deliğini doğrudan çevreleyen, bir takviye veya malzeme flanşı ile kabuğun geri kalanına bağlanan küçük bir malzeme silindiri.Bu, daha düzgün duvar kalınlığına ve daha az büzülme işaretine izin verir.
Bir parçanın özellikle güçlü olması gerektiği, ancak duvarın çok kalın olduğu durumlarda çözüm de basittir: takviye.Tüm parçayı daha kalın ve soğutulması zor hale getirmek yerine, dış yüzeyi bir kabuk halinde inceltmek ve ardından mukavemeti ve sertliği artırmak için içine dikey malzeme nervürleri eklemek daha iyidir.Bu, şekillendirmenin daha kolay olmasının yanı sıra, gerekli malzeme miktarını ve maliyetleri de azaltır.
Bu değişiklikleri yaptıktan sonra, değişikliklerin sorunu çözüp çözmediğini kontrol etmek için DFM aracını tekrar kullanabilirsiniz.Tabii ki her şey halledildiğinde, üretime devam etmeden önce, prototip parçaları test etmek için 3D yazıcılarda yapılabilir.